بازماندن ۳۵ هزار «کلاس اولی» از تحصیل

میزان بازماندگان از تحصیل در ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه، رو به افزایش است. اما نظام از زبان عوامل خودش همواره در تلاش است این آمار را در حال کاهش نشان دهد.


حسرت کلاس اولی بودن

یک روز بعد از اینکه رضوان حکیم‌زاده، «معاون امور ابتدایی وزیر آموزش و پرورش» در گفتگویی با ایلنا اعلام کرد که «۴۰ تا ۵۰ درصد دانش‌آموزان مقطع متوسطه در استان‌های مرزی به دلایل مختلف ترک تحصیل می‌کنند»، این بار علی ربیعی، «وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی»، در روز ۱۹شهریور۹۶ که در «همایش ملی سوادآموزی» سخن می‌گفت، کمی دیگر از پرده‌ای تاریکی را که بر روی وضعیت آموزش و پرورش در حکومت ولایت فقیه سایه‌ افکنده است را کنار زد.
ربیعی اعلام کرد: «امروز ٣٥ هزار کلاس اولی از تحصیل بازمانده‌اند که تا کلاس ششم این عدد به ١٤٠ هزار نفر می‌رسد». ربیعی سپس «علت اول طلاق» را، «سواد ارتباطی» ذکر کرد.

تاکتیک گوبلزی

نامدار است که گوبلز؛ وزیر تبلیغات هیتلر، در مورد تاثیر دروغ گفته است: ««دروغ هر قدر بزرگتر باشد، باور آن برای توده‌های مردم راحت‌تر است.»
به نظر می‌رسد ربیعی به این تاکتیک سخت باور دارد. ربیعی پس از آنکه تعداد بازماندگان از تحصیل کلاس‌اولی‌ها را ۳۵هزار اعلام می‌کند به این تاکتیک متوسل می‌شود و اعلام می‌کند: «خوشبختانه بازماندگی از تحصیل در کشورمان رو به کاهش است و هفته پیش که در بوشهر بودم، استاندار عنوان کرد که فقط ٨ نفر بازمانده از تحصیل‌ها را پیدا نکردیم.»


نقش برآب

این تاکتیک ربیعی آنجا نقش برآب می‌شود که واگشتی به سخنان علی باقرزاده، «رئیس سازمان نهضت سوادآموزی» داشته باشیم.
باقرزاده در ۶مرداد ۹۶ به فارس گفته بود در کشور «نزدیک به ۸ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر از افراد خود را بی‌سواد مطلق معرفی کرده‌اند». [فارس ۶مرداد۹۶]


آمارسازی

البته این یک از هزار نمونه‌هایی است که حکومت ولایت فقیه در اعلام آمار دستکاری کرده و در پنهانکاری ابعاد فاجعه، آمار جعلی می‌دهد. عوامل حکومت ولایت فقیه پیشتر در مورد اعلام آمار مبتلایان به اعتیاد چنین سناریویی را پیاده کرده بودند. [اعتیاد؛ پنهان کردن آمار واقعی]


در همین زمینه:


نظرات

ارسال یک نظر

پربیننده ترین

سخن روز: خامنه‌ای و روحانی؛ یأس و درماندگی به‌زبان معکوس

تصویر
روز یکشنبه  حسن روحانی  همراه با اعضای دولت خود سر قبر خمینی سخنرانی کرد و روز دوشنبه  علی خامنه‌ای  در دیدار با گروهی از طلاب و آخوندهای حوزه سخن گفت. این هر دو، در این دو سخنرانی، نسبت به‌ آینده ابراز امیدواری کردند. روحانی درباره مسائل اقتصادی اجتماعی صحبت کرد و گفت: «ما امروز امیدوارتر از 4سال گذشته، خود را برای حل مشکلات کشور آماده و با اندوختة تجربه و امید بیشتر و اراده‌یی مستحکمتر برای انجام مطالبات مردم مهیا کرده‌ایم». خامنه‌ای نیز ضمن ابراز خرسندی از دیدار با طلاب جوان، آنها را «نهالهای قدکشیده بوستان امامت و ولایت» نامید و گفت: «امروز بشریت به‌ویژه نسلهای جوان به‌شدت نیازمند حرفهای نو هستند و اسلام حرفهای نو و جذابی در زمینه انسان، جامعه و سیاست دارد که اگر به‌گوش جهانیان رسانده شود، قطعاً پذیرنده بسیاری خواهد داشت». با اندکی دقت در سایر حرفهای هم خامنه‌ای و هم روحانی، آثار وحشت از بحرانهایی که رژیم را فراگرفته و به‌خصوص ناامیدی عمیق از آینده را می‌توان مشاهده کرد. روحانی هراس خود از آینده و از مطالبات مردم را این‌گونه بروز داد: «آنچه اهمیت دارد این است که امید مردم به ‌آ
بیشتر بخوانيد

قتل‌عام ۶۷ ـ فراتر از شقاوت ـ شماره ۳۰

تصویر
می‌دانیم که یکی از روشهای جنایت‌کارانه خمینی و مزودرانش برای درهم‌شکستن دختران مجاهد و مبارز تهدید جنسی و اعمال روشهای غیراخلاقی در بازجویی بود و با فتوای خمینی (تجاوز دختران باکره قبل از اعدام) همین رذالت، عام و در سایر زندانها و شهرستانها هم اجرا شد. در گزارش دوستی با عنوان «راز سر به مهر مینا» با گوشه‌یی از جنایت پاسداران ـ نه در زندان اوین و عادل‌آباد و وکیل آباد و زندانهای بزرگ، که در گلوگاه ـ آشنا می‌شیم و می‌بینیم که چطور با شکنجه و بی‌حرمتی به دخترک معصوم مینا عسگری، پدر بی‌گناهش هم زجرکش کردن. کاری که از هیچ شیطان و هیولا و داعشی برنمیاد. این دوست در  قسمتی از گزارشش  نوشته:  «... بی‌تاب به دهان آقای عسگری چشم دوخته بودم: بگو که خواب بودی... بگو که دیدی مینایت از پشت میله‌ها دارد به تو دست تکان می‌دهد. بگو که مینایت تلاونگت می‌شود... . پیر مرد گفت: مینای من... دراز کشیده بود روی زمین. خون سینه‌اش خشک شده بود و شتک زده بود روی صورتش...  آقای عسکری با دو دست صورتش را پوشاند. تکانهای کتفش مرا هراسان کرده بود!  - نمی‌دانم بعد از آن چه کردم. کتم را در آوردم و مینای نازنینم را پو
بیشتر بخوانيد