آلبوم عکس چگوارا از کودکی تا شهادت

ارنستو گوارا دولاسرنا در چهاردهم ژوئن در روزاریا دومین شهر بزرگ آرژانتین زاده شد. چه گوارا پدر او «ارنستو گوارا لینچ» ایرلندی و مادرش «سلیا دولاسرنا» اسپانیایی بود
خانواده از طبقه متوسط جامعه با گرایش‌های شدید چپ و تمایلات آزادیخواهانه بودند. پدرومادر چه ستایشگر

«خوزه مارتی» و هوادار جمهوریخواهان در دوره جنگ‌های داخلی اسپانیا بودند





چه گوارا، تمایلات کمونیستی را از همان ابتدا و در خانواده خود به دست آورد. عقاید کلی خانواده چه گوارا، در ساختن شخصیت آینده او نقشی حیاتی ایفا کرد.
ارنستوی جوان


ارنستو در جوانی به تحصیل پزشکی پرداخت. تخصص او در پزشکی تنها در مداوای چریکهای زخمی گروه فیدل چاره ساز بود و او به جای لباس سفید طبابت، ردای سبز چریکی بر تن کرد.
در جوانی به همراه دوست نزدیکش آلبرتو گرانادو به دور آمریکای لاتین کرد. در این سفر چه از نزدیک با درد و رنج ملتهای منطقه آشنا شد و تصمیم خودش را برای انقلابی شدن گرفت.
گام در راه بزرگان

چه گوارا در ملاقاتی که با فیدل داشت، به گروه او ملحق شد. گروه فیدل موسوم به جنبش ۲۶ ژوئیه پیوست. گروهی که قرار بود کوبا را از دیکتاتوری باتیستا آزاد کنند.
چه گوارا به عنوان پزشک به دسته فیدل پیوست تا مبارزه را آغاز کند.
همراه چریکهای کوبایی

چه شروع

گروه فیدل به‌سوی کوه‌های سیه‌را مائسترا به‌راه افتادند. در آن‌جا با ارتش کوبا درگیر شدند. این نبرد دو سال بعد، پس از این که باتیستا در روز سال نو کوبا را ترک کرد، در ژانویه‌ی ۱۹۵۹ پایان یافت.

چه کارگری
دوران بعد از انقلاب، دوران ساختن کشور بود. در این میان بسیاری از چهره های ممتاز انقلاب نیز همراه مردم به کار مشغول شدند.
چه گوارا همراه سایرین به ساختن اقتصاد ویران کوبا همت گماشت.
پرتره به یادماندنی.
کارگری در اوج قدرت

این پرتره تصویر جاودانه چه گواراست که بعد از شهادتش در بیشتر تظاهرات در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفته است.
پرتره به یادماندنی

پستهای دولتی متعددی چون ریاست بانک ملی و وزارت صنایع به او واگذار شد. چه گوارا بارها به نمایندگی کوبا در مجامع مختلف چون سازمان ملل متحد و دیگر مجامع بین المللی شرکت کرد.
همراه با خروشچف

کوبا در تقابل با امپریالیسم جهانی دست اتحاد به سوی کشورهای کمونیستی دراز کرد. شوروی پدر مادی و معنوی کوبای فیدل بود

 با جمال عبدالناصر

دولت کوبا در راستای اهداف ضدامپریالیستی خود از هر حرکتی در این چهارچوب استقبال می کرد. دیدار چه گوارا با جمال عبدالناصر رهبر ناسیونالیست مصر برگی دیگر از کارنامه چه گوارا است

سخنرانی های آتشین

چه مخالف شدید ورود یک انقلابی به کارهای اداری بود و بر این عقیده خود اصرار داشت که کار اداری و پشت میز نشین شدن یک انقلابی را فاسد ، تن پرور و بی خیال می کند و باعث تضعیف انقلاب می شود که پس از یک نسل به فراموشی سپرده خواهد شد و وضعیت سابق به شکلی و ظاهری دیگر بازگشت می کند.
مبارزه انترناسیونالیستی

گوارا در اوایل ۱۹۶۵ از همه مسئولیت ها و پست های دولتی کناره گرفت و به منظور کمک به پیشبرد مبارزه های ضدامپریالیستی و ضد سرمایه داری در دیگر کشورها کوبا را ترک کرد و همراه داوطلبانی که بعدها در بولیوی به او پیوستند نخست به کنگو (زئیز) رفت و جنبش ضدامپریالیستی آن کشور به رهبری پاتریس لومومبا شرکت جست.



چه گوارا از نوامبر ۱۹۶۶ تا اکتبر ۱۹۶۷ جنبش چریکی بولیوی را بر ضد دیکتاتوری نظامی آن کشور رهبری کرد. مبارزات او در بولیوی به علت عدم همراهی مردم این کشور با موفقیت مواجه نشد.

قبل از شهادت

چه گوارا در حالیکه به شدت زخمی شده  بود به دست مأموران بولیویایی و نیز افسران آمریکایی حاضر در بولیوی افتاد. برطبق برخی اخبار، وی شدیدا شکنجه شد و سپس به شهادت رسید

سایر عکس های انقلابی بزرگ چگوارا


نظرات

پربیننده ترین

سخن روز: خامنه‌ای و روحانی؛ یأس و درماندگی به‌زبان معکوس

قتل‌عام ۶۷ ـ فراتر از شقاوت ـ شماره ۳۰