محمد جراحی درگذشت یا کشته شد؟!
محمد جراحی، فعال کارگری، به خاطر دفاع از حقوق کارگران پنج سال را در زندان گذراند. تنها زمانی او را آزاد کردند که مطمئن شدند، بر اثر سرطان جان خواهد باخت.
دستگیری
محمد جراحی از اعضای سندیکای نقاشان بعد از نزدیک به ۳۶ سال فعالیت کارگری و تحمل زندان و فشار در روزگار خلافت اسلامی! ۱۳ مهر ۹۶ بر اثر بیماری سرطان درگذشت.
محمد جراحی در ۱۸ خرداد ۹۰ بهخاطر دفاع از حقوق کارگران و به اتهام «تبلیغات علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» در تبریز دستگیر شد. او پس از دوماه بازجویی همراه با شکنجه جسمی و روحی توسط «دادگاه انقلاب تبریز» به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. در دیماه همان سال محمد جراحی به همراه دیگر فعال کارگری شاهرخ زمانی برای اجرای حکمش دستگیر و به زندان تبریز منتقل شد.
محمد جراحی در ۱۸ خرداد ۹۰ بهخاطر دفاع از حقوق کارگران و به اتهام «تبلیغات علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» در تبریز دستگیر شد. او پس از دوماه بازجویی همراه با شکنجه جسمی و روحی توسط «دادگاه انقلاب تبریز» به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد. در دیماه همان سال محمد جراحی به همراه دیگر فعال کارگری شاهرخ زمانی برای اجرای حکمش دستگیر و به زندان تبریز منتقل شد.
سرطان
محمد جراحی براثر شرایط نامناسب زندان تبریز به بیماریهای سرطان تیروئید، دیابت و چربی خون مبتلا میشود. در ایام زندان او یکبار به خاطر ابتلا به بیماری سرطان تیروئید مورد عمل جراحی قرار گرفت. طبق نظر پزشکان متخصص او میبایست مراحل درمانی را در بیرون زندان سپری میکرد اما وزارت اطلاعات با مرخصی استعلاجی او موافقت نمیکند، و محمد جراحی را پس از عمل جراحی به زندان منتقل میکنند. در ادامه مسئولین زندان حتی از اعزام مجدد او به بیمارستان برای طی مراحل درمان خودداری میکنند.
شاهرخ زمانی
فعال کارگری شاهرخ زمانی که همزمان با محمد جراحی در سال ۹۰ دستگیر شده بود به نحو مشکوکی در ۲۲ شهریور ۹۴ در زندان گوهردشت جانباخت. در همان مقطع محمد جراحی طی تماسی از زندان، مرگ شاهرخ زمانی را مشکوک توصیف کرده و از تمام مجامع بینالمللی خواسته بود تا با پیگری پرونده فوت شاهرخ زمانی از تکرار فجایعی از این دست که بارها در زندانهای خلافت اسلامی! به وقوع پیوسته است جلوگیری کنند.
آزادی!
سرانجام محمد جراحی در ۱۹ مرداد سال ۹۵ پس از تحمل پنج سال حبس، از زندان مرکزی تبریز آزاد میشود. محمد جراحی پس از آزادی ابتدا بر سر مزار همرزم خود شاهرخ زمانی حاضر میشود.
جمهوری اسلامی!، زمانی محمد جراحی را از زندان آزاد میکند که از پیشرفت بیماری سرطان او کاملا مطمئن میشود. محمد جراحی پس از آزادی از زندان به دلیل پیشرفت بیماری و وخامت حال در بیمارستان امام رضای تبریز بستری و پس از مدتی برای ادامه درمان به بیمارستان «شهدای تجریش» تهران منتقل میشود و سرانجام در ۱۳ مهر جان میبازد.
جمهوری اسلامی!، زمانی محمد جراحی را از زندان آزاد میکند که از پیشرفت بیماری سرطان او کاملا مطمئن میشود. محمد جراحی پس از آزادی از زندان به دلیل پیشرفت بیماری و وخامت حال در بیمارستان امام رضای تبریز بستری و پس از مدتی برای ادامه درمان به بیمارستان «شهدای تجریش» تهران منتقل میشود و سرانجام در ۱۳ مهر جان میبازد.
جعفر عظیمزاده
جعفر عظیمزاده، رییس اتحادیه آزاد کارگران ایران، طی پیامی پس از جانباختن محمد جراحی نوشت:
«محمد جراحی پس از ماهها ایستادگی در برابر بیماری سرطان، صبح امروز در بیمارستان تجریش چشم از جهان فروبست. مرگ محمد داغ ننگی است بر پیشانی سرکوبگرانی که تاب تحمل فریاد عدالتخواهی این کارگر مبارز را نیاورند، او را به مدت ۵ سال تحت ضد انسانی ترین شرایط به زندان انداختند، در زندان مراقبتهای پزشکی را از او دریغ کردند، تا آخرین دقایق پایان محکومیتش علیرغم جسم بیمار و رنجورش، او را در زندان نگه داشتند و محمد به فاصله کمتر از یکسال از رهائیش از زندان، بر بستر بیماری افتاد و امروز به یار دیرینش شاهرخ زمانی پیوست.
مرگ محمد هر چند که برای همه ما دردناک و تحمل ناپذیر و برای جنبش کارگری ایران ضایعه ای بزرگ است اما، ما در غم از دست دادن محمد زانوی غم در بغل نخواهیم گرفت و محکم و استوار خواهیم ایستاد و لحظه ای در مبارزه برای تحقق آرمانهای بزرگش درنگ نخواهیم کرد.
ننگ ابدی بر ستمگران و سرکوبگران
بدرود رفیقم، بدرود محمد عزیز، بدرود سرو قامت جنبش کارگری ایران، بدرود، بدرود، بدرود.......
«محمد جراحی پس از ماهها ایستادگی در برابر بیماری سرطان، صبح امروز در بیمارستان تجریش چشم از جهان فروبست. مرگ محمد داغ ننگی است بر پیشانی سرکوبگرانی که تاب تحمل فریاد عدالتخواهی این کارگر مبارز را نیاورند، او را به مدت ۵ سال تحت ضد انسانی ترین شرایط به زندان انداختند، در زندان مراقبتهای پزشکی را از او دریغ کردند، تا آخرین دقایق پایان محکومیتش علیرغم جسم بیمار و رنجورش، او را در زندان نگه داشتند و محمد به فاصله کمتر از یکسال از رهائیش از زندان، بر بستر بیماری افتاد و امروز به یار دیرینش شاهرخ زمانی پیوست.
مرگ محمد هر چند که برای همه ما دردناک و تحمل ناپذیر و برای جنبش کارگری ایران ضایعه ای بزرگ است اما، ما در غم از دست دادن محمد زانوی غم در بغل نخواهیم گرفت و محکم و استوار خواهیم ایستاد و لحظه ای در مبارزه برای تحقق آرمانهای بزرگش درنگ نخواهیم کرد.
ننگ ابدی بر ستمگران و سرکوبگران
بدرود رفیقم، بدرود محمد عزیز، بدرود سرو قامت جنبش کارگری ایران، بدرود، بدرود، بدرود.......
نظرات