۳۶۰ هزار نفر بیکار افزوده شده به خیل بیکاران

علاءالدین ازوجی، «مدیرکل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی» می‌گوید در یکسال گذشته ۳۶۰ هزار نفر به آمار بیکاران افزوده شده است! آیا او همه‌ی واقعیت را می‌گوید؟

بیکاری ۶۰ درصدی

رحمانی فضلی، «وزیر کشور» روحانی اعلام کرده بود که میزان بیکاری در برخی از شهرها به ۶۰ درصد رسیده است. سخنگوی «دولت» حرف او را تکذیب کرد. [بیکاری ۶۰ درصدی رو به افزایش است؟!] اما واقعیت آمار بیکاری در ایران آنچنان بزرگ است که هر تکذیب درباره‌ی آن به اعلام آمارهایی منتهی می‌شود که پرده از گوشه‌ای از این تصویر هولناک بر می‌دارد.

ابرچالش

وقتی مسعود نیلی، «دستیار ویژه» روحانی در «امور اقتصادی» از ابرچالش‌های خلافت اسلامی! سخن گفت، فراموش نکرد که بحران بیکاری را در صدر آن قرار دهد. [ابرچالش‌های اقتصادی خلافت اسلامی!] هرچند پیشتر از او کرباسیان، «وزیر امور اقتصادی و دارایی» از سونامی بیکاری سخن گفته بود. [مسعود کرباسیان، سونامی بیکاری و نظام بانکی معیوب]

علاءالدین ازوجی

اینبار نوبت به علاءالدین ازوجی، «مدیرکل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی» رسید تا در «گفتگوی ویژه خبری» اعلام کند که ظرف یکسال گذشته برای۳۶۰ هزار نفر از ورودی‌های جدید به بازار کار شغلی وجود نداشته است. او اعلام کرد که «در یک سال منتهی به تابستان امسال یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر وارد عرصه کار شدند که ۸۴۰ هزار نفر به جمعیت شاغل کشور افزوده شد.» او البته تعداد افراد بیکار شده در همین مدت را اعلام نکرد.

بیکاری ۲۰ درصدی

مواردی که علاءالدین ازوجی در پی این اعلام آمار، افزود، صحت آنرا به چالش کشید زیرا او تصریح کرد که حدود ۲۰ درصد جوانان کشور بیکارند. به عبارت دیگر یک پنجم جمعیت جوان کشور بیکار هستند، البته واقعیتی که روزانه در میان خانواده‌ها و در سطح شهر می‌بینیم، فراتر از آنرا نشان می‌دهد. همچنین معیارهای جمهوری اسلامی! برای شاغل فرض کردن افراد، از جانب کارشناسان مورد چالش قرار گرفته است.

سه میلیون و ۱۰۰هزار نفر بیکار

«مدیرکل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی» در ادامه افزود که در کشور «نرخ بیکاری ۱۱.۷ درصد معادل سه میلیون و ۱۰۰ هزار نفر است.» آماری که نه تنها فاصله‌ی زیادی با آمار ۶۰ درصدی «وزیر کشور» دارد بلکه با وضعیت فروپاشیده‌ی تولید و تعطیلی روز افزون مراکز تولیدی یا کاسته شدن از ظرفیت آنها نیز در تعارض قرار دارد. در همین رابطه «رئیس مجمع عالی نمایندگان کارگران ایران» گفت که ۵ هزار کارگاه در سراسر کشور اعضای مجمع را تشکیل می‌دهند که «طبق گزارشات ۲۰ درصد از این کارگاه‌ها که مشمول کسب و کارهای ۱۰ نفره تا چند هزار نفره هستند، یا تعطیل و یا در حال تعطیلی هستند که شامل هزار کارگاه می‌شود.» یاراحمدیان  افزود: «‌این در حالی است که مابقی کارگاه‌های تولیدی ۶۰ درصد از ظرفیت تولیدی‌شان را کاهش دادند».[بیکاری ۶۰ درصدی رو به افزایش است؟!]

سطح تحصیل

«مدیرکل دفتر سیاستگذاری و توسعه اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی» به یک واقعیت دیگر نیز اشاره می کند، او تصریح می‌کند که «بحث اصلی اشتغال کشور از دوره‌های آموزشی پایین باید آغاز شود زیرا بیشتر بنگاه‌های ما نیروی کار دیپلم یا فوق‌دیپلم می‌خواهند.» [تسنیم ۱۶ مهر ۹۶] که معنی آن افزایش فزاینده‌ی بیکاری در میان لایه‌های تحصیل کرده‌تر است زیرا کارفرمایان تمایل به استخدام افرادی با تحصیلات پایین‌تر دارند تا هزینه‌ی کمتری برای کارمند یا کارگر خود بپردازند، معنی دیگر این اطلاع رسانی آن است که افراد تحصیل کرده‌تر به هنگام استخدام باید تحصیلات خود را در سطح دیپلم یا فوق دیپلم اعلام کنند.