«دادستان» تهران و ترس از اعتصاب غذای زندانیان گوهردشت

بعد از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج و بالا گرفتن موج اعتراضات بین‌المللی،‌ «دادستان» مجبور شده است به صحنه بیاید و ماهیت نظام را بارز کرده و ادعاهای دروغی را مطرح کند.

پیشینه

صبح روز یکشنبه ۸ مرداد ۹۶ عوامل سرکوب ولایت فقیه در زندان گوهردشت کرج، با بکارگیری گارد ضدشورش زندان و در یک اقدام ناگهانی، زندانیان سیاسی محبوس در سالن ۱۲ این زندان را به سالن ۱۰ منتقل کردند. [ زندان گوهردشت کرج، انتقال به سالن ۱۰ و ایستادگی زندانیان سیاسی] یک روز پس از انتقال زندانیان سالن ۱۲ زندان گوهردشت به سالن ۱۰، زندانیان منتقل شده در تاریخ ۹ مرداد ۱۳۹۶، دست به اعتصاب غذا زدند. با گذشت بیش از سه هفته از اعتصاب ‌غذای دست‌کم ۱۸ زندانی سیاسی در زندان گوهردشت، حال آنها رو به وخامت نهاده است.

بیانیه عفو بین‌الملل

روزسه شنبه۳۱ مرداد۹۶، سازمان عفو بین الملل «شرایط وحشتناک زندان گوهردشت را بی رحمانه و غیرانسانی» خواند و تاکید کرد «با همه زندانیان باید با کرامت و انسانیت رفتار شود.» ماگدلنا مغربی، «معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقا» عفو بین الملل، گفت: «دست کم ۱۷ زندانی سیاسی در اعتراض به انتقال به بند۱۰ دست به اعتصاب غذا زده‌اند... این واقعا مایه سرافکندگی است که زندانیان برای حفظ کرامت انسانی دست به اعتصاب غذا بزنند». عفو بین الملل از عوامل حکومت ولایت فقیه خواسته «تا اجازه دهند بازرسان بین المللی، بدون اعلام قبلی از زندان گوهردشت و سایر زندانهای کشور بازدید کنند.» [سایت عفو بین‌الملل۳۱مرداد۹۶]

نظام بیرحمانه‌ی زندانها در ایران

ماگدلنا مغربی، ادامه می‌دهد: «این واقعا مایه سرافکندگی است که شرایط یک زندان آنقدر نامناسب شود که زندانیان احساس کنند باید برای رعایت ابتدایی‌ترین استانداردها برای حفظ کرامت انسانی دست به اعتصاب غذا بزنند. این وضعیت ضرورت فوری اصلاح نظام بیرحمانه زندانها در ایران را برجسته می‌کند.» ماگدلنا مغربی اضافه می‌کند: «مقامات ایران با زندانی کردن دهها زندانی عقیدتی پس از محاکمه‌های به شدت ناعادلانه تعهدات حقوق بشری خود را زیر پا گذاشته‌اند. زندانیان عقیدتی اصلا نباید پشت میله‌های زندان باشند. اما به جای آنکه از زندان آزاد شوند، با نگهداری در شرایط اسفناک، مورد آزار و مجازات مضاعف هم قرار می‌گیرند.»

واکنش «دادستان» تهران

با این که انتقال اجباری زندانیان گوهردشت از سالن ۱۲ به ۱۰  با انزجار روبرو شده و اعتصاب غذای زندانیان گوهردشت ادامه دارد، «دادستان» تهران گفته است: «اقداماتی مانند اعتصاب غذا ، امری شکست خورده است.» [خبرگزاری صداو سیما۱شهریور۹۶] عباس جعفری دولت‌آبادی  که در همایشی که خبرگزاری صدا و سیمای حکومت از آن به عنوان «همایش علمی کاربردی زندان و کاهش جمعیت کیفری» یاد کرده، ضعف نظام ولایت فقیه را در برابر زندانیان اعتصاب غذا کننده در زندان گوهردشت که آن را «تهدید» می‌نامد، نشان داده و می‌افزاید «این اقدامات، اموری شکست خورده است و دستگاه قضایی تسلیم این موارد نمی شود.»

«مجازات» زندانیان

جعفری دولت‌آبادی که از جانب خامنه‌ای سخن می‌گوید، در پی خاموش کردن صدای زندانیان است. جعفری دولت‌آبادی در برابر نفرت مردم و جامعه بین‌المللی از بی‌عملی حکومت، در قبال اعتصاب ‌غذای زندانیان گوهردشت می‌گوید: «مجازات زندانیان باید به طور کامل اجرا شود و قرار نیست ما تحت تاثیر برخی اقدامات زندانیان از جمله اعتصاب غذا قرار گیریم.» جعفری دولت‌آبادی  می‌داند که یک گام به عقب، عقب‌نشینی‌های پی‌در‌پی برای نظام را به دنبال خواهد داشت.

زندانیان بلاتکلیف

از اظهارات بازجوپسند جعفری که بگذریم، هنگامی که ضعف نظام در برابر  اعتصاب‌ غذای زندانیان و اتحاد آنان را نشان می‌دهد، ناخواسته به حقیقت دیگری در زندان‌های ولایت فقیه اذعان می‌کند: «در بخشی از زندانیان بلاتکلیف با مشکلاتی مواجه هستیم و در مواردی... مشاهده کرده ایم که یک زندانی با تاخیر آزاد شده است و باید قاضی پرونده حتماً متوجه زندانی شدن غیر موجه برخی زندانیان باشد.» پیشتر جهانگیر رئیس «سازمان زندان ها» در ۱۴ اسفند ۹۵ اعلام کرده بود: «... حدود ۵۵هزار نفر در زندانهای کشور وجود دارند که ممکن است بی‌گناهی آنها ثابت شود». [ایرنا۱۴اسفند۹۵]

شأن! نظام

جعفری دولت‌آبادی که می‌داند نظام در آستانه خوردن جام‌زهر حقوق بشر است مجبور است محتاط عمل کند: «حتما باید قضات و دادیاران بر بازداشتگاه ها نظارت کنند تا حوادثی پیش نیاید که شأن نظام جمهوری اسلامی را زیر سوال ببرند.»

مرخصی زندانیان

جعفری دولت‌آبادی که زیر فشار افکار عمومی در مورد زیر پاگذاشتن قوانین حکومت برای مرخصی زندانیان قرار گرفته است به ناچار به توجیه درباره مرخصی زندانیان استان تهران پرداخت و گفت: «در این خصوص بنای ما بر سخت‌گیری نیست و تاکید داریم که متهمان کم‌خطر به مرخصی بروند اما محاربان، سارقان مسلح و اشرار باید در چارچوب قانون در زندان بمانند تا جامعه از شر آنها در امان باشد.»
برخی زندانیان سیاسی که تا به حال به آنها هیچ مرخصی داده نشده عبارتند از: سعید ماسوری  بعد از ۱۷ سال زندان، مریم اکبری‌منفرد بعد از ۸ سال زندان،‌ محمدنظری، بعد از۲۴ سال زندان، محمد علی منصوری بعد از ۱۰سال زندان،‌ سعید شیرزاد بخاطر دفاع از حقوق انسانی کودکان کار و خیابان بعد از ۳سال زندان، سهیل عربی بعد از ۴ سال زندان، زینب جلالیان بعد از ۱۰ سال زندان، حتی یک روز به مرخصی نرفته‌اند. به نظر می‌رسد نظام ولایت فقیه در برابر اعتراض زندانیان سیاسی، عاجز شده است و تن دادن به خواست آنها را گام نهادن در جاده‌ای می‌داند که پایان آن تغییر نظام خواهد بود. نظام پهلوی، زمانی که اعدام و شکنجه را متوقف کرد، به پایان خودش رسید.

نظرات

پربیننده ترین

سخن روز: خامنه‌ای و روحانی؛ یأس و درماندگی به‌زبان معکوس

قتل‌عام ۶۷ ـ فراتر از شقاوت ـ شماره ۳۰