صورت مسأله اصلی در تحریمهای جدید رژیم و سپاه پاسداران؟(2)
سؤال: وقتی اشاره می‌کنید به این محاصره و آن جنگ واقعی که پشت صحنه کشاکش‌های رژیم وجود دارد، دقیقاً به چه معنا است؟ آیا به افشاگریهایی که در رابطه با سپاه می‌شود و یا لیست‌گذاری سپاه برمی‌گردد؟ آیا منظورتان این جنگ است؟
محمدعلی توحیدی: قطعاً این جنبه‌ها هم هست؛ ولی همان‌طور که اشاره کردم، در ورای بحثهای تکنیکی و حقوقی، الآن در ادبیات دو طرف ـ آمریکا و رژیم ـ صحبت از روح برجام می‌کنند که چه بوده و چطوری نقض شده است. سؤال این است که در ورای مسائل حقوقی و تکنیکی، روح برجام چیست؟ در روح این برجام یک سیاستی را دولت قبلی آخوند روحانی پیش می‌برده که عبارت است از این‌که به این رژیم امتیاز داده شود، راه‌ها باز شود و در عین‌حال به اتمی رژیم دهنه بزنند.
اگر یادتان باشد همان موقع ـ حتی در دولت بوش ـ مقاومت ایران و رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت می‌گفتند که بحران اتمی را ما افشا کردیم ـ چه در رابطه با اتمی و چه در رابطه با سپاه ـ . ولی مقاومت ایران یک حرف سیاسی داشت که می‌گفت اگر اتمی را ما افشا کردیم و دنیا هم الآن این‌طوری علیه آن برانگیخته شده است، اما دخالت‌هایش در عراق برای صدور تروریسم و بنیادگرایی، صدبار خطرناک‌تر از بمب اتمی است.
الآن صورت مسأله به این‌جا رسیده است. همین قانون تحریمی که از آن صحبت می‌کنیم، اول مقصودش رژیم بود و عنوانش برای مقابله کردن با سیاست مخرب رژیم است که خاورمیانه را به آتش کشیده و دنیا را هم تهدید به جنگ می‌کند. الآن دنیا دارد به این نزدیک می‌شود. می‌بیند که برای آرامش در خاورمیانه و برای حل موضوع، راه‌حل این است و آن سیاست چقدر خطرناک بود.
در نتیجه، ما در ورای این مسائل می‌بینیم ـ و آنچه من بر آن تأکید دارم ـ که آن چیزی که در پشت همه این تحولات می‌باشد، سیاستی بوده که از آن مقاومت بوده است، حرف این مقاومت بوده و فقط هم جنبه ملی و میهنی و کشور خودمان ندارد؛ واقعاً برای صلح منطقه و سطح بین‌المللی ـ چه در رابطه با اتمی و چه ماهیت تروریستی سپاه و کل حکومت آخوندی که سیاست مخربی دارد ـ امنیت و صلح جهانی است؛ درست مثل فاشیسم هیتلری. واقعاً این مقایسه، قیاس نابجایی نیست ـ صرف‌نظر از تفاوت دو رژیم و موقعیت بین‌المللی ـ . الآن دنیا دارد به این نزدیک می‌شود.
در این شرایط است که رژیم خودش را در محاصره احساس می‌کند. فی‌الواقع هم سیر تحولات در همین راستا است. در پشت تحولات، بایستی عمق استراتژیک ـ سیاسی وقایع را دید که رژیم این را حس کرده است. اگر مثال توهین‌آمیزی برای حیوانات نباشد، وقتی زلزله در کار است، بعضی حیوانات زودتر متوجه می‌شوند و شروع به گریز به این طرف و آن طرف می‌کنند. الآن موضعگیریها و واکنش‌های رژیم هم شبیه احساس یک زلزله است. مثل موجودی که احساس می‌کند در محاصره یک مقاومت مردمی و انسانی، به مرحله آخرش رسیده است.
نظرات