این نقطه شروع است

بادکنک رژیم ولایت فقیه در آخرین دور نمایش «مردم‌سالاری دینی» چنان ترکید که دیگر اهل مماشات هم خجالت کشیدند این نمایش سخیف و مسخره را به پای مردم ایران بنویسند. از آن گذشته نیروها و احزاب و شخصیتها بر ماهیت واقعی این نمایش انگشت گذاشتند. از جمله نمایندگان پارلمان اروپا از احزاب و تمایلات مختلف در بیانیه حمایتشان از گردهمایی بزرگ امسال مقاومت ایران نوشتند «از نظر ما این یک انتخابات قلابی بود چون هیچ کاندیدایی از اپوزیسیون وجود نداشت و مردم فقط می‌توانستند از بین چند آخوند یا سرکرده رژیم، انتخاب کنند».

واقعیت این است که مقاومت ایران با جانفشانی فرزندان مبارزش طی 38سال گذشته در پی همین بوده است که نمایندگان واقعی مردم ایران بتوانند در معرض انتخاب هموطنانشان قرار گیرند. همین خواسته که در خود مضمون اعتقاد عمیق به آزادی و دادن قیمت آن هر چه که باشد را در خود دارد هر سال چسب همگرایی تمام ایرانیان آزاده و شریف در این تجمع بوده است. ایرانیانی با اعتقادات مختلف و از اقوام و مذاهب مختلف به‌دنبال آرمان مشترکشان که آزادی میهن از چنگال نظام اهریمنی ولایت فقیه است در گردهمایی سالانه مقاومت ایران صدای واحد ایران می‌شوند.

این تجمع در واقع رزم مشترک مردم ایران در برابر دشمن مشترکشان یعنی رژیم آخوندی است. و به همین دلیل هم این تجمع مورد هدف رژیم و حامیانش بوده است.

در این سالیان چه ترفندها و برچسبها که نزده‌اند تا به خیال خودشان جایگزین رژیم را در جای دیگری و از جمله در درون خودش آدرس بدهند.

رژیم که می‌داند این گردهمایی و حضور عاشقان آزادی ایران در آن نشانه قدرت مقاومت است، توطئه‌یی نبوده است که برای کوچک و محدود وانمود کردن آن نکرده باشد. بنابراین از آنجا که امسال مقاومت ایران با عبور سرفراز اشرفیان از محاصره رژیم در لیبرتی از حالت دفاعی خارج شده است، طبیعی است که حامیان آزادی ایران و دوستداران مقاومت در هرچه قدرتمند‌تر کردن این تجمع، یعنی حضور گسترده‌تر هموطنان در این گردهمایی به‌مثابه یک تعهد و ضرورت «جنگ با دشمن ضدبشر» نگاه کنند و در این راه حد اعلای خلاقیتها و توانایی‌ها فردی و جمعی خود را به کار بگیرند.

این گردهمایی از آنجا که صحنه رویارویی ناخدای استبداد با خدای آزادی است باید که در کمیت و گستردگی بازوی استوار و پر اقتدار خلق قهرمان ایران را به نمایش بگذارد. این «باید» همان رسالت و تعهدی است که هر ایرانی آزاده باید برای تحقق آن کمر همت را محکم ببندد و به میدان بتازد. چون دور دورنهایی نبرد است. و از قضا در همین دور است که تمام جیره خواران و میوه چینان مترصدند که کاشی بنای رفیع مقاومت را به اسم خود بکنند و همان بکنند که خمینی با انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران کرد و اسلاف تاجدار و عمامه دارش با انقلاب مشروطه کردند.

پس حضور قدرتمند در این صحنه که از این نقطه آغاز می‌شود باید تداوم یابد تا دست غیر را از مسیر آزادی مردم ایران کوتاه کند.