عبور نکردن از بحران؛ اولتیماتوم ۱۲۰ روزه


اولتیماتوم ۱۲۰ روزه‌ی ترامپ، نظام ولایت فقیه را در محاصره‌ قرار داده است؛ آنها به سرنوشت خود در پایان ۱۲۰ روز فکر می‌کنند و برای خلاصی از آن دست به مانورهایی می‌زنند که گرفتارترشان می‌کند.

پایان فرصت

به نظر می‌رسد زمانی‌که نظام ولایت فقیه اعلام می‌کرد، قطعنامه‌ها کاغذ پاره است، با سرکشیدن جام زهر به پایان رسید، و اکنون زمان آنکه: همه‌ی دنیا از برجام حمایت می‌کنند نیز با اولتیماتوم ۱۲۰ روزه رئیس جمهور آمریکا به پایان رسیده است. [بیانیه ترامپ درباره‌ی برجام چه می‌گوید؟]
هراس در میان اجزای نظام ولایت فقیه راه خود را گشوده است؛ آنها با خود می‌اندیشند که در پایان ۱۲۰ روز چه اتفاقاتی ممکن است برایشان بیافتد.
روزنامه اعتماد در ۲۸ دی نوشت: «نفسها تا ١٢٠روز دیگر در سینه حبس می‌ماند و ظاهراً این همان نقشه‌ای است که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده برای ایران و توافق هسته‌یی با کشورمان کشیده است».

عبور نکردن از بحران

پرسش اما این است: نظام می‌تواند از این بحران عبور کند؟
پیش و پس از تنگنای اخیر، نظام مقدس! با مانورهایش در منطقه تلاش می‌کند تا قیمت هر تصمیم‌گیری را علیه خود بالا ببرد، اما اکنون شرایط برعکس شده است؛ هر ماجراجویی آخوندها، آنها را در باتلاقی که در آن گرفتار آمده‌اند بیشتر و بیشتر فرو خواهد برد. همچنانکه دیدیم موشک‌پرانی شبه‌نظامیان حوثی یعنی همان بخش یمنی سپاه علیه عربستان، باعث شد که موضوع موشکی به یکی از چهار شرط ترامپ تبدیل شود.
برای خروج از باتلاق نظام کوشید تا نظر کشورهای منطقه را به خود جلب کند اما بایکوت اجلاس کنفرانس مجالس کشورهای اسلامی در تهران، توسط عربستان، امارات و بحرین، این فرصت را از دست نظام به در‌آورد؛ هرچند می‌توان پیش‌بینی کرد که مانورهای نظام تا پایان ۱۲۰ روز نیز ادامه پیدا کند تا هزینه‌ی خروج از برجام را برای ترامپ بالا ببرد.
در ادامه‌ی این مانورها نظام می‌کوشد تا ارتباطات و اتصالات اقتصادی خود را با کشورهای اروپایی، شرق آسیا و سایر شرکای اقتصادی و تجاری خود بیشتر کند؛ امری که تنها می‌تواند به معنی افزایش واردات به کشور باشد؛ اتفاقی که به طور طبیعی به توسعه‌ی ابرچالش بیکاری منجر خواهد شد؛ با ازیاد ارتش بیکاران، نظام ناخواسته به خیل کسانی‌ که برای سرنگونی‌اش به پا خواهند خاست می‌افزاید.

دو راه حل عقیم و آستان‌بوسی

اما در برابر فرض خروج آمریکا از برجام، جناح خامنه‌ای می‌گوید: به درون باید اتکا کنیم و جناح روحانی سخن از آویختن به دامان اروپا سر می‌دهد؛ البته هیچ یک توضیح نمی‌دهند که اگر یکی از این دو راه میسر بود چرا پیش از سرکشیدن جام زهر اتمی به آن ارتکاب نکرده بودند.
علی خرم از دیپلمات‌های جناح روحانی در ۲۸ دی در اعتماد نوشت: «رابطه ایران و اروپا نمی‌تواند رابطه‌ای یک‌طرفه و یک‌جانبه باشد. نمی‌توان انتظار داشت در هر موقعیت سیاسی که ایران به ‌اروپایی‌ها نیاز داشت، آنها برای حمایت از ایران حاضر باشند. هر رابطه دیپلوماتیکی مبتنی بر بده- بستان است...»
برای مطلعان از تاریخ قاجار و همچنین دوران پهلوی، اظهارات علی خرم مشابه کارگزاران درباریی می‌باشد که در دفاع از منافع استعماری سینه چاک می‌کردند؛ و اکنون کارگزاران ولایت فقیه به همان میزان در آستان‌بوسی بی‌تاب شده‌اند.

چهار شرط

هرچند بعید به نظر می‌رسد که آستان‌بوسی خرم، گره‌گشا باشد زیرا اروپا نیز به چهار شرط ترامپ هرچه نزدیک‌تر می‌شود؛ چهار شرطی که از طرف ترامپ اینگونه صورت‌بندی شد: «اول، مصوبه باید از ایران بخواهد که فورا به بازرسان بین‌‌المللی اجازه دهد از همه سایت‌هایی که می‌خواهند بتوانند بازرسی کنند.
دوم، مصوبه باید اطمینان دهد که ایران هیچگاه به داشتنِ یک سلاح اتمی نزدیک نخواهد شد.
سوم، بر خلاف توافق اتمی [برجام]، این موارد باید هیچ تاریخ انقضایی نداشته باشند. سیاست من این است که همه راه‌های ایران به سمت سلاح اتمی را ببندم، نه فقط برای ده سال، که برای همیشه.
اگر ایران به یکی از این موارد عمل نکند، تحریمهای اتمی آمریکا بطور اتوماتیک احیا خواهند شد.
چهارم، باید به‌طور مشخص در مصوبه قید شود که براساس قانون در آمریکا، برای نخستین بار، برنامه موشک با برد بالا و برنامه اتمی غیرقابل تفکیک شناخته می‌شود و توسعه و آزمایش موشکها باید با تحریمهائی شدید مواجه شود.»
لازم به توجه است که فاینشنال تایمز به‌نقل از وزارت‌خارجه آلمان نوشت: «وزرای امور خارجه آلمان، فرانسه و انگلستان به‌همراه مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، با تهران بر سر آغاز «گفتگوهای فشرده و خیلی جدی» بر سر برنامه موشکی رژیم ایران و دخالت‌هایش در امور کشورهای منطقه، به‌توافق رسیدند».


در همین زمینه:

نظرات

پربیننده ترین

سرکوب و ادامه اعتراضات در هفته دوم مرداد

سخن روز: خامنه‌ای و روحانی؛ یأس و درماندگی به‌زبان معکوس